این شعر رو به سبک شعرای فروغ خانوم فرخ زاد نوشتم.امیدوارم خوشتون بیاد

تقدیم به بی معرفت ترین پسر دنیا 

 

 

من...میروم....ومیمیرم...تو...میمانی...وزندگی میکنی...

مرا یاد تو و خاطر فراموش...  

 اینقد دیگه تکرار نکن آویزه ی گوشم شده....آره عزیز قصه هام یادت فراموشم شده 

 دلتنگیامو پس بده عاشق شدن هامو نبین....قصه ی ما تموم شده بی خودی چشم به راه نشین

 معجزه ای رخ نمیده عشقی به دنیا نمیاد....احساس من خشکیده و دیگه باهات راه نمیاد

از چشم من افتادی و حرفات برام بی ارزشه....تو رفتی از کنار من خودت بگو این رسمشه 

 تو انتظار داری حالا واست من عاشقی کنم....تو لحظه های بی کسیت ازت طرفداری کنم  

کور خوندی عشق خوب من من دیگه عاشق نمیشم...تو قلب من کفن شدی واسه حالا تا همیشم..

  این شعر رو خودم نوشتم امیدوارم خوشتون بیاد در ضمن خوشحال میشم اگه نظرتون رو درباره اش بدونم...

اگه تقدير تو اينه كه ازم جدا بشي...اگه كه خدا نميخواد با من هم صدا بشي

اگه بين من و تو يه دنيا خط فاصله اس...اگه هيچ جوري نميشه كه بيارمت به دست

اونقدر عاشق مي مونم تا خدا دلش بسوزه....واسه غربت چشام و يه شب اشكامو ببوسه

مي مونم منتظر تو تا نفس دارم تو سينه....ميدونم يه روز يه جايي چشم من تو رو ميبينه

باید تو رو پیدا کنم شاید هنوزم دیر نیست...

تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست...

با اینکه بی تاب منی بازم منو خط میزنی...

باید تو رو پیدا کنم تو با خودت هم دشمنی...

کی با یه جمله مثل من میتونه آرومت کنه؟

اون لحظه های آخر از رفتن پشیمونت کنه...

دلگیرم از این شهر سرد این کوچه های بی عبور...

وقتی به من فکر میکنی حس میکنم از راه دور...

آخر یه شب این گریه ها سوی چشامو میبره...

عطرت داره از عکسایی که جا گذاشتی میپره...

پیدات کنم حتی اگه پروازمو پرپر کنی....

محکم بگیرم دستتو احساسمو باور کنی...

خیلی سخته که فکر کنی دوستت داره اما نداشته باشه!

خیلی سخته که فکر کنی به یادته اما نباشه!

خیلی سخته که فکر کنی همیشه به تو فکر می کنه

اما حتی یه لحظه هم بهت فکر نکنه!

خیلی سخته که مغرور باشی و اونم مغرور تر از تو!

خیلی سخته که همیشه گوینده باشی اما اون چیزی نگه!

خیلی سخته که نسبت بهت بی اعتنا باشه!

خیلی سخته وقتی بهش بگی برو

      بدون هیچ حرفی و تازه با خوشحالی بره!

برو و پشت سرت را هم نگاه نکن ، از تو بیزارم ، بهانه هایت را برایم تکرار نکن
حرفی نزن ، بی خیال ، اصلا مقصر منم ، هر چه تو بگویی ، بی وفا منم!
نگو میروی تا من خوشبخت باشم ، نگو میروی تا من از دست تو راحت باشم…
نگو که لایقم نیستی و میروی ، نگو برای آرامش من از زندگی ام میروی….
این بهانه ها تکراریست ، هر چه دوست داری بگو ، خیالی نیست….
راحت حرف دلت را بزن و بگو عاشقت نیستم ، بگو  دلت با من نیست و دیگر نیستم!
راحت بگو که از همان روزاول هم عاشقم نبودی ، بگو که دوستم نداشتی و تنها با قلب من نبودی
برو که دیگر هیچ دلخوشی به تو ندارم ، از تو بدم می آید و هیچ احساسی به تو ندارم
سهم تو، بی وفایی مثل خودت است که با حرفهایش خامت کند، در قلب بی وفایش گرفتارت کند ، تا بفهمی چه دردی دارد دلشکستن!
برو، به جای اینکه مرحمی برای زخم کهنه ام باشی ،درد مرا تازه تر میکنی !
حیف قلب من نیست که تو در آن باشی ،تمام غمهای دنیا در دلم باشد بهتر از آن است که تو مال من باشی….
حیف چشمهای من نیست که بی وفایی مثل تو را ببینند ، تو لایقم نیستی ، فکرنکن از غم رفتنت میمیرم!
برو و پشت سرت را هم نگاه نکن ، برو و دیگر اسم مرا صدا نکن
بگذار در حال خودم باشم ، بگذار با تنهایی تنها باشم …

یه حسی دائما میگه / از اول اشتباه کردم/از اینکه عمرمو با تو کنار تو تباه کردم/تمام زندگیم بودی شب و روزم کس و کارم/حالا نیستی و شبهامو کنار گریه بیدارم/بدون هیشکی به غیر از تو به قلب من نمی شینه/دیگه هرگز کسی مارو کنار هم نمی بینه/صدای خنده های ما توی خونه نمی پیچه/خدایا سهم من از اون همه عشقم چرا هیچه؟؟؟

یه عمر از رو نمی رفتم/نمی گفتم جدا میشی/امیدم بوده که روزی به عشقم مبتلا میشی/خودت می بینی که دارم تو اوج عاشقی میرم/ولی اینبار سراغت رو از این و اون نمی گیرم/درسته قسمتم اینه ولی عشقت نمی میره/ بدون هرگز کسی جاتو توی قلبم نمی گیره/خدا....بدجور داغونم بیا و باوفایی کن/خداوندا بیا امشب برای من خدایی کن....